Dit jaar werden al weer 9 kalfjes geboren op Den Handwijzer. Daarnaast arriveerde afgelopen week Boris. Een nieuwe jongen, zeg maar jongeman, die komend jaar voor nageslacht moet gaan zorgen. Onze pas geboren zoon Sep lag op dat moment lekker te slapen in zijn eigen ledikant. Na een paar dagen in het ziekenhuis was hij enkele dagen eerder thuis gekomen.
Boris bewandelde direct het koeien pad naar de kudde met koeien en kalfjes. Deze koeien worden op natuurlijke wijze gedekt. Het resultaat daarvan van afgelopen jaar is in de wei goed zichtbaar. Tot nu toe zijn dit jaar 9 vaarskalfjes en 3 stierkalfjes geboren. De puberklas aan de Keersop met de kalveren van vorig jaar bestaat daarentegen uit 2 meisjes en 7 jongens. Een vaars- of een stierkalf, een meisje of een jongen, dat is iedere keer weer een verrassing.
Die verrassing was er bij ons thuis al even voor de bevalling. Na 20 weken bleek dat Hanneke, Saar en ik een jongetje mochten verwachten. Al bestond daar na een eerste controle nog wat onzekerheid over en werd gedacht aan een meisje. Bij de tweede ronde werden we daarom toch wat verrast met het bericht dat het overduidelijk een jongetje was. Uit de controle bleek dat alles goed was en er werden duidelijk 2 puntjes waargenomen. Ook onze koeien worden overigens gecontroleerd. Met een scan bekijkt de veearts in het najaar of Boris zijn plicht heeft gedaan, de koeien dragend zijn en volgend voorjaar dus een kalfje verwacht kan worden. Het geslacht kunnen we niet zien, dat blijft echt een verrassing.
Met het arriveren van Boris komen ook nieuwe bloedlijnen binnen. Onze kudde bestaat uit zelf gefokte dieren. Door extern een stier aan te kopen, komt er ander bloed binnen. Hierdoor kunnen we dieren blijven fokken die prettig zijn in de omgang met goede fysieke eigenschappen. Naast de natuurlijke dekking vindt daarom ook in beperkte mate kunstmatige inseminatie plaats, zodat ook daarmee ander genetisch materiaal in de kudde komt. Het gedrag en de fysieke ontwikkeling van de kalveren met verschillende ouderdieren laat altijd weer verrassingen zien.
Na de negatieve verrassing dat Sep even in het ziekenhuis moest blijven, slaapt hij nu vooral nog in zijn ledikantje thuis. Hij gedraagt zich prima, na een duidelijk verzoek om een flesje slaapt hij daarna weer lekker verder. Dat geeft af en toe de tijd om even bij Boris en de koeien langs te gaan. Samen met druktemaker Saar maak ik dan een ommetje met de kinderwagen of bakfiets. Saar vindt de koeien allemaal leuk, de vaars- en stierkalfjes zijn door hun energieke gedrag soms wat eng. Een meisje of een jongen, dat maakt haar niet uit, wat we te zien krijgen als we samen gaan kijken is iedere keer weer een verrassing!