Avondje akkerrand, dat (ont)spant

Paar opleveringen, stevige politieke discussies en presentaties, maaien we wel of niet? Wat doet u na een lekker drukke week op een zonnige vrijdagavond? Juist, een avondje akkerrand.

Al begin je daar natuurlijk niet mee voordat je de jongste telg van onze Herefordkudde begroet hebt. Met de drie kalfjes van dit jaar zijn het er inmiddels zo’n twintig, en we verwachten nog uitbreiding. Het kalfje kijkt me monter aan, verscholen liggend in het hoge gras. Gelijk een reekalf wachtend op zijn moeder, maar daarover zo meer.

 

Ik vervolg mijn tocht om het gemaaide gras te inspecteren (die knoop is dus doorgehakt, nu nog twee dagen duimen dat de onweersbuien ons links en rechts blijven passeren). De laatste 6 meter van het perceel langs de sloot is niet gemest en gemaaid. Nadat eerder pinksterbloemen deze rand kleurde zijn het nu de boterbloemen en echte koekoeksbloem die voor kleur zorgen. Als ik ook de echte koekoeksbloem in de slootkant wil vastleggen, spannen mijn spieren zich een eerste keer als een paartje eenden verschrikt opvliegt.

Een tweede, heverigere aanspanning van de spieren als ik ons achterste maisperceel nader. Op een tiental meter voor me springt een ree op uit de ruigte van de akkerrand. Over de sloot via het perceel van de buurman rent hij naar de bosrand. Terwijl ik vergeet van het moment te genieten, maar met mijn telefoon prutsend probeer hem vast te leggen, wacht hij geduldig aan de bosrand. Op dat moment nog naïef denkend dat het hem om mij te doen is.

Als ik heb uitgevonden hoe je naar de selfiestand en weer terug schakelt, loop ik verder. 2 meter, wederom spannen de spieren zich. Een tweede ree springt op en rent via een andere route naar het zelfde bosje. In de akkerrand laten ze twee kuiltjes achter. Spannender wordt het niet, een kalfje zie ik hier niet. Wel margrieten, knoopkruid en korenbloemen als ik de rest van de rand afloop.

Voordat ik huiswaarts keer nog even genieten van onze kalfjes die eigenwijs op eigen houtje de wei verkennen. Nog een paar betogen schrijven, het gras binnen halen en een klusje voor het werk. Moet lukken dit weekend, ik ben helemaal ontspannen na een avondje akkerrand.